ฝึกการใช้คำบอกเวลา (Time Expressions)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฝึกการใช้คำบอกเวลา (Time Expressions)

 

การใช้คำบอกเวลา (Time Expressions) เป็นหนึ่งในวิธีพื้นฐานในการทำให้ประโยคภาษาจีนสมบูรณ์และมีความชัดเจนมากขึ้น คำบอกเวลาในภาษาจีนช่วยบอกว่าเหตุการณ์หรือการกระทำเกิดขึ้นเมื่อไร คำเหล่านี้มักจะวางไว้หน้าคำกริยาในประโยค และการใช้งานถูกกำหนดโดยกฎไวยากรณ์ที่ค่อนข้างเรียบง่าย นี่คือรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับการใช้คำบอกเวลาในภาษาจีน:

1. ตำแหน่งของคำบอกเวลาในประโยค

  • โดยทั่วไป คำบอกเวลามักจะวางไว้ ก่อนคำกริยา ในประโยค หรือในบางกรณีอาจอยู่ก่อนคำขยายสถานที่ก็ได้ การจัดลำดับนี้ช่วยให้ประโยคมีความหมายสมบูรณ์และชัดเจน

    • โครงสร้างประโยค:
      ประธาน + คำบอกเวลา + กริยา + กรรม
    • ตัวอย่าง:
      我昨天吃了饭。
      (wǒ zuótiān chī le fàn)
      แปลว่า: เมื่อวานฉันกินข้าว
      • คำบอกเวลา 昨天 (zuótiān) แปลว่า "เมื่อวาน" วางไว้หน้ากริยา 吃 (chī)
  • คำบอกเวลาสามารถอยู่ในตำแหน่งที่เป็นหัวประโยคได้เพื่อเน้นย้ำเวลา เช่น:

    • 今天我有空。
      (jīntiān wǒ yǒu kòng)
      แปลว่า: วันนี้ฉันมีเวลาว่าง
      • 今天 (jīntiān) วางไว้หน้าประธานเพื่อเน้นเวลาที่เป็นปัจจุบัน

2. คำบอกเวลาพื้นฐานในภาษาจีน (Common Time Expressions)

นี่คือตัวอย่างคำบอกเวลาพื้นฐานที่พบได้บ่อยในภาษาจีน:

  • 今天 (jīntiān) – วันนี้
  • 昨天 (zuótiān) – เมื่อวาน
  • 明天 (míngtiān) – พรุ่งนี้
  • 现在 (xiànzài) – ตอนนี้, ขณะนี้
  • 刚才 (gāngcái) – เมื่อสักครู่
  • 刚刚 (gānggāng) – เพิ่งจะ
  • 早上 (zǎoshang) – ตอนเช้า
  • 晚上 (wǎnshang) – ตอนเย็น/กลางคืน
  • 下午 (xiàwǔ) – ตอนบ่าย
  • 上个星期 (shàng gè xīngqī) – สัปดาห์ที่แล้ว
  • 下个星期 (xià gè xīngqī) – สัปดาห์หน้า
  • 去年 (qùnián) – ปีที่แล้ว
  • 明年 (míngnián) – ปีหน้า

ตัวอย่างการใช้งาน:

  • 我明天去北京。
    (wǒ míngtiān qù běijīng)
    แปลว่า: พรุ่งนี้ฉันจะไปปักกิ่ง
    • คำบอกเวลา 明天 (míngtiān) แปลว่า "พรุ่งนี้" วางไว้หน้าคำกริยา 去 (qù) แปลว่า "ไป"
  • 他们上个星期去旅游了。
    (tāmen shàng gè xīngqī qù lǚyóu le)
    แปลว่า: สัปดาห์ที่แล้วพวกเขาไปเที่ยว
    • คำบอกเวลา 上个星期 (shàng gè xīngqī) แปลว่า "สัปดาห์ที่แล้ว" วางไว้หน้าคำกริยา 去 (qù)

3. การใช้คำบอกเวลาเพื่อระบุอดีต ปัจจุบัน และอนาคต

ภาษาจีนไม่มีการผันคำกริยาให้เป็นรูปอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคตเหมือนภาษาอื่นๆ ดังนั้น การใช้คำบอกเวลาจึงเป็นวิธีที่ช่วยให้ประโยคบ่งบอกช่วงเวลาได้อย่างชัดเจน

การพูดถึงอดีต:

  • คำบอกเวลาที่ใช้ระบุเหตุการณ์ในอดีต เช่น 昨天 (zuótiān), 上个星期 (shàng gè xīngqī), 去年 (qùnián):
    • 我昨天看了电影。
      (wǒ zuótiān kàn le diànyǐng)
      แปลว่า: เมื่อวานฉันดูหนัง
    • 他去年去过中国。
      (tā qùnián qù guò zhōngguó)
      แปลว่า: ปีที่แล้วเขาเคยไปประเทศจีน

การพูดถึงปัจจุบัน:

  • คำบอกเวลาที่ใช้ระบุเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน เช่น 今天 (jīntiān), 现在 (xiànzài):
    • 现在我在上课。
      (xiànzài wǒ zài shàngkè)
      แปลว่า: ตอนนี้ฉันกำลังเรียนหนังสือ
    • 今天我们去游泳吧。
      (jīntiān wǒmen qù yóuyǒng ba)
      แปลว่า: วันนี้พวกเราไปว่ายน้ำกันเถอะ

การพูดถึงอนาคต:

  • คำบอกเวลาที่ใช้ระบุเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เช่น 明天 (míngtiān), 下个星期 (xià gè xīngqī), 明年 (míngnián):
    • 我们明年去旅行。
      (wǒmen míngnián qù lǚxíng)
      แปลว่า: ปีหน้าเราจะไปเที่ยว
    • 他下个星期开始新工作。
      (tā xià gè xīngqī kāishǐ xīn gōngzuò)
      แปลว่า: สัปดาห์หน้าเขาจะเริ่มงานใหม่

4. การใช้คำบอกเวลาในประโยคคำถาม

คำบอกเวลาสามารถใช้ในประโยคคำถามเพื่อถามถึงเวลาของการกระทำ การใช้คำถามพื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับเวลา เช่น 什么时候 (shénme shíhou) แปลว่า "เมื่อไร" จะช่วยให้คุณถามเกี่ยวกับช่วงเวลาของเหตุการณ์ได้อย่างชัดเจน

ตัวอย่างคำถาม:

  • 你什么时候回来?
    (nǐ shénme shíhou huílái?)
    แปลว่า: คุณจะกลับมาเมื่อไร?

    • 什么时候 (shénme shíhou) คือคำถามที่บอกเวลา ใช้เพื่อถามว่าเหตุการณ์จะเกิดขึ้นเมื่อไร
  • 他昨天去哪里了?
    (tā zuótiān qù nǎlǐ le?)
    แปลว่า: เมื่อวานเขาไปที่ไหน?

    • 昨天 (zuótiān) เป็นคำบอกเวลาที่ใช้ในการถามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต

5. การใช้คำบอกเวลาในประโยคปฏิเสธ

ในประโยคปฏิเสธ คำบอกเวลายังคงวางตำแหน่งเดิม โดยมักจะวางไว้หน้าคำกริยาและอยู่ในประโยคที่ใช้คำปฏิเสธ เช่น 不 (bù) หรือ 没 (méi)

ตัวอย่างประโยค:

  • 我今天不去学校。
    (wǒ jīntiān bù qù xuéxiào)
    แปลว่า: วันนี้ฉันไม่ไปโรงเรียน

    • คำบอกเวลา 今天 (jīntiān) วางไว้หน้าคำกริยา 去 (qù) และตามด้วยคำปฏิเสธ 不 (bù)
  • 他昨天没做作业。
    (tā zuótiān méi zuò zuòyè)
    แปลว่า: เมื่อวานเขาไม่ได้ทำการบ้าน

    • คำบอกเวลา 昨天 (zuótiān) วางไว้หน้าคำกริยา 做 (zuò) และตามด้วยคำปฏิเสธ 没 (méi) เพื่อบอกถึงการกระทำที่ไม่ได้เกิดขึ้นในอดีต

สรุป

การฝึกใช้คำบอกเวลาในภาษาจีนช่วยให้คุณสามารถสร้างประโยคที่มีความชัดเจนเกี่ยวกับช่วงเวลาของเหตุการณ์ได้ การวางตำแหน่งของคำบอกเวลาในประโยคภาษาจีนส่วนใหญ่จะอยู่ หน้าคำกริยา หรือบางครั้งอาจวางไว้ที่ต้นประโยคเพื่อเน้นย้ำเวลา การใช้คำบอกเวลาเป็นสิ่งสำคัญมากในการบ่งบอกว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อใด เนื่องจากภาษาจีนไม่มีการผันคำกริยาให้บ่งบอกถึงเวลาเหมือนในภาษาอื่นๆ เช่น ภาษาอังกฤษหรือภาษาไทย ดังนั้น คำบอกเวลาในประโยคจึงช่วยให้ความหมายของประโยคมีความสมบูรณ์มากขึ้น 

การใช้คำบอกเวลาในภาษาจีนมีความสำคัญและต้องวางตำแหน่งอย่างถูกต้องในประโยค การฝึกฝนใช้คำบอกเวลา เช่น 今天 (วันนี้), 昨天 (เมื่อวานนี้), 明天 (พรุ่งนี้) และอื่นๆ จะช่วยให้คุณสามารถสร้างประโยคที่แสดงถึงเวลาได้อย่างชัดเจน นอกจากนี้ การใช้คำบอกเวลาในประโยคคำถาม ประโยคปฏิเสธ และการอธิบายเหตุการณ์ในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต จะช่วยให้คุณสามารถสื่อสารภาษาจีนได้คล่องแคล่วมากขึ้น

เคล็ดลับในการฝึก:

  1. ฝึกเขียนและพูดประโยคประจำวัน: ลองพูดหรือเขียนประโยคที่คุณทำกิจกรรมต่างๆ ในชีวิตประจำวัน เช่น วันนี้คุณทำอะไร พรุ่งนี้คุณจะทำอะไร และเมื่อวานคุณทำอะไร
  2. ถามและตอบคำถามเกี่ยวกับเวลา: ฝึกถามเพื่อนหรือครูเกี่ยวกับเวลาของเหตุการณ์ เช่น "คุณจะทำอะไรพรุ่งนี้?" หรือ "คุณไปเที่ยวเมื่อวานนี้หรือไม่?"
  3. ใช้คำบอกเวลาทั้งในปัจจุบัน อดีต และอนาคต: ฝึกสร้างประโยคที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต เพื่อให้คุณคุ้นเคยกับการวางตำแหน่งคำบอกเวลาในบริบทต่างๆ

การฝึกฝนอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอจะช่วยให้คุณสามารถใช้คำบอกเวลาในประโยคได้อย่างถูกต้องและเป็นธรรมชาติ

Visitors: 25,786